Het werk van Degand blijft niet aan de kant staan duimendraaien!
MUSEUM VAN LINTNIJVERHEID
Het werk van Degand blijft niet aan de kant staan duimendraaien!
Voorgesteld door: Olivier CLYNCKEMAILLIE, Curator-Directeur, Algemeen afgevaardigde
Weven is tegelijkertijd de manier waarop en de kunst van het tussen elkaar weven van scheringdraden en van slagdraden. Beeldend kunstenaar Michel Degand (Loos, 1934) had het goed begrepen toen hij zich amuseerde en de zweefvlucht van garen naar doek vastlegde!
Aan de muren van het lintweverijmuseum hangt een modern wandtapijt, dat verworven werd dankzij subsidies die werden toegekend door het Ministerie van cultuur van de Federatie Wallonië-Brussel van België, en dat het werk van de mens in de verf zet met het gereedschap en de veredeling ervan. “Empreinte” is gemaakt door Michel Degand, een kunstenaar uit het Noorden met internationale faam en bevat alle meesterschap van het weven volgens de jacquardtechniek. Met het identiteitspunt dat het meest eigen is aan de mens, toont de kunstenaar in welke mate het gebaar, in combinatie met passie en nauwkeurigheid kan verenigen, verdelen, zorgen voor... voor het feit dat een intiem detail uit het anatomisch erfgoed van eenieder meewerkt aan het vieren van de mens en het kristalliseren van zijn handelingen.
Michel Degand werd begin jaren 1960 bekend om zijn wandtapijten gemaakt in de ateliers van Aubusson en Felletin en probeert boven zijn beroep uit te stijgen en nauw aan te laten sluiten op de hedendaagse en industriële realiteit. In 1975 slaat de kunstenaar nog eens toe daar waar men het misschien niet zou verwachten! Wanneer hij de scheringen van de Aubusson even achter zich laat, maakt hij onder bescherming van de vereniging “Art de la Lys” een reeks van twee wandtapijten in jacquard, “Empreinte” genaamd en uitgegeven in 50 exemplaren. Het werk is een tweeluik dat een eerbetoon is aan de cultus van het spoor aan de hand van wat de mens uniek maakt: zijn vingerafdruk. Of deze nu positief of negatief wordt voorgesteld, ze toont de onmetelijkheid van het wezen, de kristallisering van zijn genetisch erfgoed, zijn handelsmerk en het verlengde van zijn belangrijkste instrument: zijn hand.
Het is ongelofelijk dat nadat het motief getekend en omgezet werd in geperforeerde kartons, deze gelezen werden door een mechanische kop bestaande uit horizontale en verticale naalden die de nodige impulsen gaven voor elke schering en geduldig elk van de lijnen weefden van dit kunstig wandtapijt. En het Atelier Art de la Lys dat later de ontwerpen van de meester-tapijtwever uitvoerde, nam minder versieringen in acht om een uitzonderlijk kunstwerk af te leveren dat een onverwachte esthetische verlenging vormde van het industriële gereedschap. Mens en machine zaten op dezelfde lijn: die van de schoonheid en geschiedenis...
Meer informatie over het Museum van Lintnijverheid in Komen.
