Gepubliceerd op donderdag 24 mei 2018 in de categorie : Bezoeken

In de voetsporen van Watkyne

2018 is uitgeroepen tot “Année insolite” (het Jaar van het Ongewone) in Wallonië. Alle ongewone plekjes, evenementen, accommodaties en voorwerpen staan in de schijnwerpers. Meer aanmoediging had ik niet nodig om eropuit te gaan in Picardisch Wallonië om enkele merkwaardige plekjes te ontdekken die heel verrassend zijn …

Ontdekking van de folklore van Elzele en de maker ervan

Op een koele zonnige morgen hield ik halt in het hart van het Pays des Collines, in Elzele. Ik had nog nooit de gelegenheid gehad om deze regio te bezoeken, die zo populair is vanwege zijn wandelpaden, dus moest ik dat snel goedmaken. Francine Vandenbussche onthaalde me met open armen. Ze is niemand minder dan de gastvrouw van het vakantiehuis “Un petit coin de Paradis”, voorheen de woning van de beroemde kunstenaar Jacques Vandewattyne, gewoonlijk Watkyne genoemd.

Deze in 1999 overleden beroemdheid van Elzele heeft een immens spoor van zijn verblijf achtergelaten in het dorp. Watkyne hield van folklore en heeft bijgedragen aan de revival ervan via de Folk Art. We hebben het onder meer aan hem te danken dat de Heksensabbat elk jaar op de laatste zaterdag van juni plaatsvindt en alle dorpelingen samenbrengt om Quintine te vieren. Quintine was immers, voordat het de naam van een bier werd, een van de vijf vrouwen die wegens hekserij werden veroordeeld in de 17e eeuw. Jawel, er vallen daar veel dingen te leren!

Watkyne is vooral een kunstenaar die niet bang was om zijn handen vuil te maken en die blijkbaar barstte van de ideeën! Na een kort bezoek aan het balkon van het vakantiehuis waar het uitzicht op het Pays des Collines fantastisch is, doet Francine mij de eer aan om de tuin van de kunstenaar te bezoeken.

De Stenentuin, een verrassende plek

Verrassing, verbazing en verwondering zijn mijn eerste reacties. Nadat ik me een weg heb gebaand tussen twee smalle hagen, bevind ik me in een andere wereld. Een universum waar kunst en verbeelding geen grenzen kennen. Hier is dus de plek waar Jacques Vandewattyne zijn verbeelding de vrije loop liet! Ongewoon is deze plek zonder enige twijfel! Het is onmogelijk voor mij om een stap te zetten zonder de blik van een heks, de hoorns van duiveltjes en andere her en der gebeeldhouwde monsters te kruisen. Tot mijn verbazing zijn er zelfs levensgrote beeldhouwwerken. Francine vertelt me dat toen zij haar huis aan het bouwen was, vlak ernaast, Watkyne langskwam om de restjes mortel te bemachtigen om zijn boosaardige figuren vorm te geven. Hij heeft altijd de kunst gehad om dingen te recupereren. Hij was een grote verzamelaar van stenen, kiezels en fossielen en hij aarzelde nooit om voorwerpen een tweede leven te geven. Kunst en natuur hebben me nooit eerder zo in harmonie geleken als in dit voor iedereen verborgen tuintje …

Op het Pad van het Vreemde, om het plezier langer te laten duren

Deze enkele uurtjes in het hart van de buitengewone wereld van Watkyne zijn absoluut niet genoeg om zijn wereld van a tot z te verkennen. Naast beeldhouwkunst strekten zijn artistieke talenten zich ook uit tot graveren, schilderen of het bewerken van keramiek. Veel kunstwerken zijn in zijn huis gebleven, dat vandaag een vakantiehuis is. De verleiding om er terug heen te gaan voor een verblijf van enkele dagen is groot. Bovendien bevindt zich niet ver daarvandaan het Pad van het Vreemde. Waarom niet van de eerste voorjaarsdagen profiteren om het 6 km lange pad bezaaid met kunstwerken van de kunstenaar af te leggen?

Ik kom zeker nog terug om weg te dromen in het Natuurpark van het Pays des Collines! En blijkbaar ben ik niet de enige met dat idee… zelfs de journalisten van RTL-TVI zijn zo nieuwsgierig geweest!