Gepubliceerd op donderdag 1 juni 2017 in de categorie : Natuur

Draai molentje draai… in Ostiches!

Ontdekking van Aat en omgeving. Vertrekpunt: de Witte Molen van Ostiches voor een nieuwe wandelroute op paden en verharde wegen.

Na de ontdekking van het Pays des Collines met een wandeling in Elzele en Vloesberg leidt mijn instinct me naar het Pays vert, een andere heuvelachtige regio van Picardisch Wallonië die zeer populair is bij wandelaars.

Fier in de wind, de Witte Molen van Ostiches

Ik besluit te vertrekken aan de Witte Molen.
Met zijn ligging op de heuvel van Pidebecq au camp du Mont is deze molen sedert lang een emblematische figuur in het landschap van het land van Aat. Ik ben al vaak langs deze molen gekomen zonder er ooit halt te houden. Vandaag is de tijd rijp om er iets meer over te weten te komen en het platteland van Aat te ontdekken. Ik parkeer in de buurt van de molen, langs de weg, en profiteer van het ochtendlicht om dit helderwitte monument te bewonderen.

De Witte Molen van Ostiches, een hele geschiedenis

Wat ik ontdek is zeer interessant: deze molen werd gebouwd in 1789 en bleef actief tot de Tweede Wereldoorlog. Hij werd vervolgens gekocht door de stad Aat van de nakomelingen van de oprichters aan het einde van de jaren 1990, omdat zij er niet langer in slaagden de molen draaiende te houden. Vandaag kan de molen opnieuw zijn wieken laten draaien in de wind, graan malen en meel maken! Elk jaar, op de eerste zondag van juli, worden de inwoners, toeristen en nieuwsgierigen uitgenodigd om deel te nemen aan het molenfeest: demonstraties, boerenmarkt en activiteiten voor iedereen staan op het programma, tot ieders genoegen naar het blijkt! Het is ook mogelijk de molen te bezoeken op zondagnamiddag, van april tot september.

Met de molen van Ostiches op de achtergrond

Aan de voet van de molen geeft een eerste bord me alle knooppunten aan die samen het circuit “De ronde van de Witte Molen” vormen. Ik hoef alleen maar de reeks nummers te noteren om de route te volgen, handig!
Ik ga op weg en na een paar honderd meter zie ik de molen stilaan verdwijnen in het midden van de akkers en weiden. De rust van de plek herinnert me aan mijn vorige wandelingen in het natuurpark van het Pays des Collines.

Een groene landelijke omgeving

Landbouw lijkt nog steeds sterk aanwezig te zijn in de regio van Aat. Ik kom heel wat boerderijen in rode baksteen en akkers tegen op mijn weg. Ik kruis zelfs oude landbouwvoertuigen die bedoeld zijn om de kant van de weg op te fleuren.
Verharde wegen voeren mij door het platteland van Aat, zijn paden en struikgewas. Enkele afgelegen huizen rijzen her en der op aan de rand van de weiden en velden die tot aan de horizon reiken. In de verte zie ik al de molen die het einde van mijn wandeling aankondigt. Op de terugweg geven de kerk Saint-Pierre en zijn rode fronton me opnieuw de gelegenheid om enkele ogenblikken halt te houden om hun originaliteit te bewonderen. Het kleine erfgoed van Aat is duidelijk rijk aan ongewone monumenten! En wandelingen te voet zijn de beste manier om daarachter te komen…

Kortom:

7 km langs de plattelandswegen en paden
Te volgen knooppunten: Vertrek (Molen van Ostiches) – 91 – 92 – 1 – Aankomst (Molen)
Download de topofiche: de ronde van de Witte Molen